همانطور که همه ما می دانیم، آثار کیسه های پلاستیکی تقریباً در تمام نقاط جهان پخش شده است، از مرکز شهر تا مکان های غیرقابل دسترس، ارقام سفید آلودگی وجود دارد و آلودگی ناشی از کیسه های پلاستیکی روز به روز جدی تر می شود. صدها سال طول می کشد تا این پلاستیک ها تجزیه شوند. به اصطلاح تخریب فقط برای جایگزینی وجود یک میکروپلاستیک کوچکتر است. اندازه ذرات آن می تواند به مقیاس میکرون یا حتی نانومتر برسد و مخلوطی از ذرات پلاستیکی ناهمگن با اشکال مختلف را تشکیل دهد. اغلب تشخیص آن با چشم غیر مسلح دشوار است.
با افزایش بیشتر توجه مردم به آلودگی های پلاستیکی، اصطلاح میکروپلاستیک نیز بیش از پیش در شناخت مردم ظاهر شد و به تدریج توجه همه اقشار جامعه را به خود جلب کرد. پس میکروپلاستیک چیست؟ به طور کلی اعتقاد بر این است که قطر کمتر از 5 میلی متر است، عمدتاً از ذرات پلاستیکی کوچک که مستقیماً در محیط تخلیه می شوند و قطعات پلاستیکی تولید شده توسط تخریب زباله های پلاستیکی بزرگ.
میکروپلاستیک ها اندازه کوچکی دارند و با چشم غیر مسلح به سختی دیده می شوند، اما ظرفیت جذب آنها بسیار قوی است. هنگامی که با آلاینده های موجود در محیط زیست دریایی ترکیب شود، یک کره آلودگی را تشکیل می دهد و به مکان های مختلف با جریان های اقیانوسی شناور می شود و دامنه آلودگی را بیشتر می کند. از آنجایی که قطر میکروپلاستیک‌ها کوچکتر است، احتمال بلعیده شدن آنها توسط حیوانات در اقیانوس‌ها وجود دارد که بر رشد، رشد و تولید مثل آنها تأثیر می‌گذارد و تعادل زندگی را به هم می‌زند. ورود به بدن موجودات دریایی و سپس ورود به بدن انسان از طریق زنجیره غذایی، تاثیر زیادی بر سلامت انسان دارد و سلامت انسان را تهدید می کند.
از آنجایی که میکروپلاستیک ها حامل آلودگی هستند، به آنها "PM2.5 در اقیانوس" نیز می گویند. بنابراین، آن را به وضوح "PM2.5 در صنعت پلاستیک" نیز می نامند.
در اوایل سال 2014، میکروپلاستیک ها به عنوان یکی از ده مشکل فوری زیست محیطی ذکر شده اند. با بهبود آگاهی مردم از حفاظت از دریا و سلامت محیط زیست دریایی، میکروپلاستیک ها به یک موضوع داغ در تحقیقات علمی دریایی تبدیل شده اند.
این روزها میکروپلاستیک ها همه جا هستند و از بسیاری از محصولات خانگی که استفاده می کنیم، میکروپلاستیک ها می توانند وارد سیستم آب شوند. می تواند وارد سیستم گردش خون محیط شود، از کارخانه ها یا هوا یا رودخانه ها وارد اقیانوس شود یا وارد جو شود که در آن ذرات میکروپلاستیک موجود در جو از طریق پدیده های جوی مانند باران و برف به زمین می افتند و سپس وارد خاک می شوند. یا سیستم رودخانه وارد چرخه بیولوژیکی شده و در نهایت توسط چرخه بیولوژیکی وارد سیستم گردش خون انسان می شود. آنها همه جا در هوایی که تنفس می کنیم، در آبی که می نوشیم وجود دارند.
میکروپلاستیک های سرگردان به راحتی توسط موجودات زنجیره غذایی پایین رده خورده می شوند. میکروپلاستیک ها قابل هضم نیستند و فقط می توانند همیشه در معده وجود داشته باشند و فضا را اشغال کنند و باعث بیمار شدن یا حتی مرگ حیوانات شوند. موجودات پایین زنجیره غذایی توسط حیوانات سطح بالایی خورده می شوند. راس زنجیره غذایی انسان است. تعداد زیادی میکروپلاستیک در بدن وجود دارد. پس از مصرف انسان، این ذرات کوچک غیرقابل هضم آسیب غیرقابل پیش بینی به انسان وارد می کند.
کاهش ضایعات پلاستیکی و جلوگیری از گسترش میکروپلاستیک ها یک مسئولیت مشترک اجتناب ناپذیر بشر است.
راه حل میکروپلاستیک ها کاهش یا حذف منبع آلودگی از علت اصلی، امتناع از استفاده از کیسه های پلاستیکی حاوی پلاستیک و ریختن زباله های پلاستیکی یا سوزاندن زباله ها است. زباله ها را به صورت یکپارچه و بدون آلودگی دفع کنید یا آن را در عمق دفن کنید. از "ممنوعیت پلاستیک" حمایت کنید و آموزش "ممنوعیت پلاستیک" را عمومی کنید تا مردم نسبت به میکروپلاستیک ها و سایر رفتارهای مضر برای محیط طبیعی هوشیار باشند و درک کنند که مردم با طبیعت ارتباط نزدیک دارند.
با شروع از هر فرد، با تلاش خود هر فرد، می توانیم محیط طبیعی را تمیزتر کنیم و به سیستم گردش طبیعی عملکرد معقولی بدهیم.
زمان ارسال: فوریه 25-2022