الزامات آزمایش سرعت انتقال اکسیژن برای بسته بندی مواد غذایی

اصل آزمایش این است که از نمونه برای جدا کردن محفظه نفوذ به دو فضای مجزا استفاده کنید، ابتدا هر دو طرف نمونه را جاروبرقی بکشید و سپس یک طرف (سمت فشار بالا) را با گاز آزمایش 0.1MPa (فشار مطلق) پر کنید، در حالی که طرف دیگر (سمت کم فشار) در خلاء باقی می ماند. این باعث ایجاد اختلاف فشار گاز آزمایشی 0.1 مگاپاسکال در دو طرف نمونه می شود و گاز آزمایش از طریق فیلم به سمت فشار پایین نفوذ می کند و باعث تغییر فشار در سمت فشار پایین می شود.

تعداد زیادی از نتایج آزمایش نشان می دهد که برای بسته بندی شیر تازه، نفوذپذیری اکسیژن بسته بندی بین 200-300، ماندگاری در یخچال حدود 10 روز، نفوذپذیری اکسیژن بین 100-150، تا 20 روز، اگر نفوذپذیری اکسیژن زیر 5 کنترل شود. ، پس از آن عمر مفید می تواند به بیش از 1 ماه برسد. برای فرآورده های گوشتی پخته شده، نه تنها باید به میزان نفوذپذیری اکسیژن مواد برای جلوگیری از اکسید شدن و زوال فرآورده های گوشتی توجه شود. و همچنین به عملکرد مانع رطوبت مواد توجه کنید. برای غذاهای سرخ شده مانند نودل فوری، غذای پف کرده، مواد بسته بندی، عملکرد مانع یکسانی را نباید نادیده گرفت، بسته بندی این گونه مواد غذایی عمدتاً برای جلوگیری از اکسیداسیون و ترشی محصول است، بنابراین برای دستیابی به هوا، عایق هوا، نور، مانع گاز، و غیره، بسته بندی رایج عمدتاً فیلم آلومینیومی خلاء است، از طریق آزمایش، نفوذپذیری عمومی اکسیژن چنین بسته بندی مواد باید زیر 3، نفوذپذیری رطوبت در 2 زیر باشد. بازار بسته بندی تهویه گاز رایج تر است. نه تنها برای کنترل میزان نفوذپذیری اکسیژن مواد، الزامات خاصی برای نفوذپذیری دی اکسید کربن نیز وجود دارد.