استفاده از کیسه های بسته بندی زیست تخریب پذیر چیست؟ آیا همه اینها را می دانید

1. نگهداری فیزیکی. از مواد غذایی ذخیره شده در کیسه بسته بندی باید جلوگیری شود از ورز دادن ، برخورد ، احساس ، اختلاف دما و سایر پدیده ها.

2. تعمیر و نگهداری پوسته. این پوسته می تواند مواد غذایی را از اکسیژن ، بخار آب ، لکه ها و غیره جدا کند. ضد آب بودن نیز یک عنصر لازم برای برنامه ریزی بسته بندی است. برخی از بسته ها شامل خشک کن یا deoxidizer برای افزایش ماندگاری هستند. بسته بندی خلاء یا از بین بردن هوا از کیسه های بسته بندی قابل تخریب نیز روشهای اصلی بسته بندی مواد غذایی است. تمیز نگه داشتن مواد غذایی ، تازه و ایمن در طول ماندگاری ، عملکرد اصلی کیسه بسته بندی است.

3. بسته یا در همان بسته قرار دهید. بسته بندی اشیاء کوچک از همان نوع در یک بسته ، روش خوبی برای صرفه جویی در حجم است. پودر و اشیاء دانه ای باید بسته بندی شوند.

4. انتقال اطلاعات. بسته بندی و برچسب ها به مردم می گویند که چگونه از بسته بندی یا غذا استفاده کنند ، حمل و نقل ، بازیافت یا دفع کنید.

5. بازاریابی. بازاریابی اغلب از برچسب های جعبه برای تشویق خریداران بالقوه برای خرید محصولات استفاده می کند. برای چندین دهه ، برنامه ریزی بسته بندی به یک پدیده بی ربط و دائما در حال تغییر تبدیل شده است. ارتباطات بازاریابی و برنامه ریزی گرافیکی باید در مورد برجسته ها و فروش جعبه بیرونی (به دلایلی) اعمال شود.

6. امنیت. بسته بندی می تواند نقش مهمی در کاهش خطرات ایمنی حمل و نقل داشته باشد. کیسه های بسته بندی همچنین می توانند از بازگشت مواد غذایی به سایر محصولات جلوگیری کنند. کیسه بسته بندی قابل تخریب می تواند از خوردن غیرقانونی غذا جلوگیری کند. برخی از بسته بندی های غذایی بسیار قوی است و دارای علائم ضد جعلی است که تأثیر آن محافظت از منافع بنگاهها از بین رفتن است. دارای مارک لیزر ، رنگ خاص ، احراز هویت پیام کوتاه و برچسب های دیگر است. علاوه بر این ، به منظور جلوگیری از سرقت ، خرده فروشان برچسب های نظارت الکترونیکی را روی کیسه ها قرار داده و منتظر هستند تا مصرف کنندگان آنها را برای تخریب سازی به محل خروجی فروشگاه ببرند.

7. راحتی. بسته بندی را می توان به راحتی خریداری ، بارگیری و بارگیری کرد ، انباشته شد ، نمایش داده شد ، فروخته شد ، باز شد ، بازپرداخت ، کاربردی و استفاده مجدد.

در حال حاضر سه کیسه پلاستیکی به اصطلاح سازگار با محیط زیست وجود دارد: کیسه های پلاستیکی قابل تخریب ، کیسه های پلاستیکی قابل تجزیه و کیسه های پلاستیکی کمپوست. همه فکر می کنند که تجزیه و تحلیل پذیری به معنای تجزیه بیولوژیکی است ، اما اینگونه نیست. فقط در صورتی که می توان آن را به دی اکسید کربن تجزیه کرد و آب می تواند از محیط زیست محافظت کند. برای خرید یک کیسه پلاستیکی قابل تجزیه یا کمپوست قابل تجزیه ، باید بررسی کنید که آیا کیف با برچسب کیسه پلاستیکی مشخص شده توسط کشور صادر شده است یا خیر. طبق برچسب ، مواد تولیدی را تعیین کنید. مواد زیست تخریب پذیر یا قابل استفاده معمولاً PLA و PBAT هستند. کیسه های زیست تخریب پذیر در آن می توانند در 180 روز تحت شرایط طبیعت و خاک یا کمپوست صنعتی ، که متعلق به چرخه ارگانیک است ، در آب و دی اکسید کربن تخریب شود و برای بدن انسان و محیط طبیعی بی ضرر است.