کیسه های بسته بندی زیست تخریب پذیر چه کاربردهایی دارند؟ آیا همه اینها را می دانید

1. نگهداری فیزیکی. مواد غذایی ذخیره شده در کیسه بسته بندی باید از ورز دادن، برخورد، احساس، اختلاف دما و سایر پدیده ها جلوگیری شود.

2. نگهداری پوسته. پوسته می تواند مواد غذایی را از اکسیژن، بخار آب، لکه ها و غیره جدا کند. نشتی نیز یک عنصر ضروری در برنامه ریزی بسته بندی است. برخی از بسته‌ها شامل خشک‌کننده‌ها یا دی اکسیدکننده‌ها برای افزایش عمر مفید هستند. بسته بندی وکیوم یا حذف هوا از کیسه های بسته بندی تجزیه پذیر نیز از روش های اصلی بسته بندی مواد غذایی است. تمیز، تازه و ایمن نگه داشتن مواد غذایی در طول عمر مفید، وظیفه اصلی کیسه بسته بندی است.

3. بسته بندی کنید یا در همان بسته قرار دهید. بسته بندی اشیاء کوچک از همان نوع در یک بسته راه خوبی برای صرفه جویی در حجم است. اشیاء پودری و دانه ای باید بسته بندی شوند.

4. انتقال اطلاعات. بسته بندی و برچسب ها به مردم می گویند که چگونه از بسته بندی یا مواد غذایی استفاده، حمل و نقل، بازیافت یا دور ریختن آنها را انجام دهند.

5. بازاریابی. بازاریابی اغلب از برچسب های جعبه برای تشویق خریداران بالقوه به خرید محصولات استفاده می کند. برای چندین دهه، برنامه ریزی بسته بندی به یک پدیده نامربوط و دائما در حال تغییر تبدیل شده است. ارتباطات بازاریابی و برنامه ریزی گرافیکی باید برای نکات برجسته و فروش جعبه بیرونی (به دلایلی) اعمال شود.

6. امنیت. بسته بندی می تواند نقش مهمی در کاهش خطرات ایمنی حمل و نقل داشته باشد. کیسه های بسته بندی همچنین می توانند از بازگشت غذا به سایر محصولات جلوگیری کنند. کیسه بسته بندی تجزیه پذیر می تواند از خوردن غیرقانونی مواد غذایی جلوگیری کند. برخی از بسته بندی های مواد غذایی بسیار مستحکم بوده و دارای علائم ضد جعل هستند که اثر آن حفظ منافع بنگاه ها از از بین رفتن است. دارای علامت گذاری لیزری، رنگ خاص، احراز هویت پیامکی و برچسب های دیگر. علاوه بر این، برای جلوگیری از سرقت، خرده فروشان برچسب های نظارت الکترونیکی را روی کیسه ها قرار می دهند و منتظر می مانند تا مصرف کنندگان آنها را برای مغناطیس زدایی به خروجی فروشگاه ببرند.

7. راحتی. بسته بندی را می توان به راحتی خریداری، بارگیری و تخلیه کرد، روی هم گذاشت، نمایش داد، فروخت، باز کرد، دوباره بسته بندی کرد، اعمال کرد و دوباره استفاده کرد.

در حال حاضر سه کیسه پلاستیکی به اصطلاح دوستدار محیط زیست وجود دارد: کیسه های پلاستیکی تجزیه پذیر، کیسه های پلاستیکی زیست تخریب پذیر و کیسه های پلاستیکی قابل کمپوست. همه فکر می کنند که زیست تخریب پذیری به معنای تجزیه زیستی است، اما اینطور نیست. تنها در صورتی که بتواند به دی اکسید کربن و آب تجزیه شود می تواند از محیط زیست محافظت کند. برای خرید یک کیسه پلاستیکی زیست تخریب پذیر یا کمپوست، باید بررسی کنید که آیا کیسه دارای برچسب کیسه پلاستیکی مشخص شده توسط کشور است یا خیر. با توجه به برچسب، مواد تولید را تعیین کنید. مواد متداول زیست تخریب پذیر یا کمپوست پذیر PLA و PBAT هستند. کیسه های زیست تخریب پذیر در 180 روز در شرایط طبیعت و خاک یا کمپوست صنعتی که متعلق به چرخه آلی بوده و برای بدن انسان و محیط طبیعی بی ضرر است به آب و دی اکسید کربن تجزیه می شود.