تفاوت بین کیسه های بسته بندی قابل تجزیه و کیسه های بسته بندی کاملاً تخریب پذیر چیست؟

بسیاری از دوستان می پرسند که تفاوت بین کیسه های بسته بندی قابل تخریب و کیسه های بسته بندی کاملاً قابل تخریب چیست؟ آیا این یک کیسه بسته بندی قابل تجزیه نیست؟ این اشتباه است ، بین کیسه های بسته بندی قابل تخریب و کیسه های بسته بندی کاملاً قابل تخریب تفاوت وجود دارد.

کیسه های بسته بندی قابل تخریب ، دلالت بر این است که می توان آنها را تخریب کرد ، اما کیسه های بسته بندی قابل تخریب به "قابل تجزیه" و "کاملاً قابل تخریب" تقسیم می شوند. تفاوت چیست؟ به خواندن دانش کوچک ارائه شده توسط Anrui ادامه دهید.

کیسه های بسته بندی قابل تخریب به اضافه کردن مقدار مشخصی از مواد افزودنی (مانند نشاسته ، نشاسته اصلاح شده یا سایر سلولز ، دستگاه های نوری ، زیست محیطی و غیره) اشاره می کنند.

کیسه بسته بندی کاملاً قابل تخریب به این معنی است که کیسه بسته بندی پلاستیکی کاملاً در آب و دی اکسید کربن تخریب می شود. منبع اصلی این ماده کاملاً قابل تخریب از ذرت ، کاساوا و غیره به اسید لاکتیک پردازش می شود که PLA است. اسید پولیلاکتیک (PLA) نوع جدیدی از بستر بیولوژیکی و مواد تخریب پذیر تجدید پذیر است. مواد اولیه نشاسته برای به دست آوردن گلوکز ساکار می شود ، و سپس از گلوکز و برخی از سویه ها برای تولید اسید لاکتیک با خلوص بالا تخمیر می شود ، که سپس با روش های سنتز شیمیایی سنتز می شود. وزن مولکولی اسید پلیلاکتیک. این تجزیه پذیری خوب است و می تواند توسط میکروارگانیسم ها در طبیعت تحت شرایط خاص پس از استفاده کاملاً تخریب شود ، در نهایت تولید دی اکسید کربن و آب ، بدون آلاینده محیط ، که برای محافظت از محیط زیست بسیار مفید است و یک ماده سازگار با محیط زیست برای کارگران است. در حال حاضر ، ماده اصلی مبتنی بر زیستی کیسه بسته بندی کاملاً تخریب پذیر از PLA+PBAT تشکیل شده است که می تواند در 3-6 ماه تحت شرایط کمپوست (60-70 درجه) به طور کامل در آب و دی اکسید کربن تجزیه شود ، بدون آلودگی به محیط زیست.

چرا باید PBAT اضافه شود؟ مهندس شیمی آزمایش Anrui به ویراستار کمک کرد تا آن را تفسیر کند. PBAT یک کوپلیمر اسید آدیپیک ، 1،4-بوتانیدول و اسید ترفنتالیک است. این یک سنتز شیمیایی است که می تواند به طور کامل تجزیه و تحلیل شود. پلیمر Aliphatic-aromatic PBAT از انعطاف پذیری بسیار خوبی برخوردار است و می تواند برای اکستروژن فیلم ، قالب گیری ضربه ، پوشش اکستروژن و سایر فرآیندهای قالب بندی استفاده شود. هدف از مخلوط کردن PLA و PBAT بهبود سختی ، تجزیه بیولوژیکی و پردازش قالب گیری PLA است. PLA و PBAT ناسازگار هستند ، بنابراین انتخاب یک سازگاری مناسب می تواند عملکرد PLA را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.

برای درک تفاوت بین کیسه های بسته بندی قابل تخریب و کیسه های بسته بندی کاملاً قابل تخریب ، اینجا را ببینید.

کیسه های بسته بندی قابل تخریب ، دلالت بر این است که می توان آنها را تخریب کرد ، اما کیسه های بسته بندی قابل تخریب به "قابل تجزیه" و "کاملاً قابل تخریب" تقسیم می شوند. کیسه های بسته بندی قابل تخریب به اضافه کردن مقدار مشخصی از مواد افزودنی (مانند نشاسته ، نشاسته اصلاح شده یا سایر سلولز ، دستگاه های نوری ، زیست محیطی و غیره) اشاره می کنند. کیسه بسته بندی کاملاً قابل تخریب به این معنی است که کیسه بسته بندی پلاستیکی کاملاً در آب و دی اکسید کربن تخریب می شود. منبع اصلی این ماده کاملاً قابل تخریب از ذرت ، کاساوا و غیره به اسید لاکتیک پردازش می شود که PLA است.

اسید پولیلاکتیک (PLA) نوع جدیدی از بستر بیولوژیکی و مواد تخریب پذیر تجدید پذیر است. مواد اولیه نشاسته برای به دست آوردن گلوکز ساکار می شود ، و سپس از گلوکز و برخی از سویه ها برای تولید اسید لاکتیک با خلوص بالا تخمیر می شود ، که سپس با روش های سنتز شیمیایی سنتز می شود. وزن مولکولی اسید پلیلاکتیک. این تجزیه پذیری خوب است و می تواند توسط میکروارگانیسم ها در طبیعت تحت شرایط خاص پس از استفاده کاملاً تخریب شود ، در نهایت تولید دی اکسید کربن و آب ، بدون آلاینده محیط ، که برای محافظت از محیط زیست بسیار مفید است و یک ماده سازگار با محیط زیست برای کارگران است.

در حال حاضر ، ماده اصلی مبتنی بر زیستی کیسه بسته بندی کاملاً تخریب پذیر از PLA+PBAT تشکیل شده است که می تواند در 3-6 ماه تحت شرایط کمپوست (60-70 درجه) به طور کامل در آب و دی اکسید کربن تجزیه شود ، بدون آلودگی به محیط زیست. چرا باید PBAT اضافه شود؟ تولید کنندگان بسته بندی انعطاف پذیر حرفه ای در اینجا توضیح می دهند که PBAT یک کوپلیمر اسید آدیپیک ، 1،4-بوتانیدول و اسید ترفتالیک است که یک چربی سنتز شده شیمیایی است که می تواند کاملاً زیست تخریب پذیر باشد. پلیمر معطر-آروماتیک ، PBAT از انعطاف پذیری بسیار خوبی برخوردار است و می تواند برای اکستروژن فیلم ، قالب گیری ضربه ، پوشش اکستروژن و سایر فرآیندهای قالب بندی استفاده شود. هدف از مخلوط کردن PLA و PBAT بهبود سختی ، تجزیه بیولوژیکی و پردازش قالب گیری PLA است. PLA و PBAT ناسازگار هستند ، بنابراین انتخاب یک سازگاری مناسب می تواند عملکرد PLA را به میزان قابل توجهی بهبود بخشد.