Istnieje wiele rodzajów toreb plastikowych, takich jak polietylen, zwany także PE, polietylen o dużej gęstości (HDPE), polietylen o niskiej zawartości mi-stopnia (LDPE), który jest powszechnie stosowanym materiałem na torby plastikowe. Jeśli do tych zwykłych plastikowych torebek nie doda się substancji degradujących, ich degradacja zajmuje setki lat, co powoduje niewyobrażalne zanieczyszczenie organizmów ziemskich i środowiska.
Istnieją również worki niecałkowicie zdegradowane, na przykład w wyniku fotodegradacji, degradacji utleniającej, degradacji kamienia i plastiku itp., gdy do polietylenu dodaje się środki degradujące lub węglan wapnia. Ludzkie ciało jest jeszcze gorsze.
Istnieją również fałszywe torby skrobiowe, które kosztują nieco więcej niż zwykły plastik, ale są również nazywane „degradowalnymi”. Krótko mówiąc, niezależnie od tego, co producent doda do PE, nadal jest to polietylen. Oczywiście jako konsument możesz nie być w stanie zobaczyć wszystkiego.
Bardzo prostą metodą porównania jest cena jednostkowa. Koszt nieulegających rozkładowi, degradowalnych worków na śmieci jest tylko trochę wyższy niż zwykłych. Koszt prawdziwych biodegradowalnych worków na śmieci jest dwa lub trzy razy wyższy niż zwykłych. Jeśli natkniesz się na rodzaj „torby ulegającej degradacji” z bardzo niską ceną jednostkową, nie myśl, że jest ona tania w odbiorze, prawdopodobnie będzie to torba, która nie uległa całkowitemu rozkładowi.
Pomyśl o tym, jeśli torby o tak niskiej cenie jednostkowej mogą ulec degradacji, dlaczego naukowcy nadal badają droższe, w pełni biodegradowalne torby plastikowe? Worki na śmieci stanowią dużą część opakowań z tworzyw sztucznych, a te powszechne odpady plastikowe i tak zwane „degradowalne” worki na śmieci w rzeczywistości nie ulegają rozkładowi.
W kontekście nakazu dotyczącego ograniczeń w zakresie tworzyw sztucznych wiele firm używa słowa „degradowalne”, aby sprzedać dużą liczbę tanich, nieulegających rozkładowi toreb plastikowych pod hasłem „ochrona środowiska” i „ulegające degradacji”; i konsumenci też tego nie rozumieją, proste. Uważa się, że tzw. „degradowalny” to „pełna degradacja”, dzięki czemu ten „mikroplastik” może ponownie stać się śmieciem szkodzącym zwierzętom i ludziom.
Aby je spopularyzować, degradowalne tworzywa sztuczne można podzielić na degradowalne tworzywa petrochemiczne i biodegradowalne tworzywa sztuczne, zgodnie ze źródłem surowców.
Ze względu na drogę degradacji można ją podzielić na fotodegradację, degradację termooksydacyjną i biodegradację.
Tworzywa sztuczne fotodegradowalne: Wymagane jest oświetlenie. W większości przypadków tworzywa fotodegradowalne nie mogą ulec całkowitemu rozkładowi ani w systemie wywozu śmieci, ani w środowisku naturalnym ze względu na istniejące warunki.
Tworzywa termooksydacyjne: Tworzywa sztuczne, które rozkładają się pod wpływem ciepła lub utleniania w pewnym okresie czasu, powodując zmiany w strukturze chemicznej materiału. Ze względu na istniejące warunki w większości przypadków trudno jest go całkowicie zdegradować.
Tworzywa biodegradowalne: tworzywa roślinne, takie jak słomki skrobiowe lub surowce, takie jak PLA + PBAT. Tworzywa biodegradowalne można kompostować z gazami odlotowymi, takimi jak odpady kuchenne, i mogą zostać rozłożone na wodę i dwutlenek węgla. Biotworzywa sztuczne mogą również zmniejszać emisję dwutlenku węgla. W porównaniu ze zwykłymi tworzywami sztucznymi, tworzywa sztuczne pochodzenia biologicznego mogą zmniejszyć zużycie zasobów ropy naftowej o 30% do 50%.
Zrozum różnicę między ulegającymi degradacji i całkowicie degradowalnymi. Czy jesteś skłonny wydawać pieniądze na całkowicie degradowalne worki na śmieci?
Dla nas samych, dla naszych potomków, dla stworzeń na ziemi i dla lepszego środowiska życia musimy mieć długoterminową wizję.
Czas publikacji: 14 lutego 2022 r