สิ่งจำเป็นของการทดสอบอัตราการส่งผ่านออกซิเจนสำหรับบรรจุภัณฑ์อาหาร

หลักการทดสอบคือการใช้ชิ้นงานทดสอบเพื่อแยกห้องซึมผ่านออกเป็นสองช่องแยกกัน ขั้นแรกให้สุญญากาศทั้งสองด้านของชิ้นงานทดสอบ จากนั้นเติมก๊าซทดสอบด้านหนึ่ง (ด้านแรงดันสูง) ด้วยก๊าซทดสอบ 0.1MPa (ความดันสัมบูรณ์) ในขณะที่อีกด้านหนึ่ง (ด้านแรงดันต่ำ) ยังคงอยู่ในสุญญากาศ สิ่งนี้จะสร้างความแตกต่างของแรงดันก๊าซทดสอบที่ 0.1MPa บนทั้งสองด้านของชิ้นงาน และก๊าซทดสอบจะซึมผ่านฟิล์มไปยังด้านแรงดันต่ำ และทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของแรงดันในด้านแรงดันต่ำ

ผลการทดสอบจำนวนมากแสดงให้เห็นว่าสำหรับบรรจุภัณฑ์นมสด การซึมผ่านของออกซิเจนในบรรจุภัณฑ์ระหว่าง 200-300 อายุการเก็บรักษาในตู้เย็นประมาณ 10 วัน การซึมผ่านของออกซิเจนระหว่าง 100-150 สูงสุด 20 วัน หากควบคุมการซึมผ่านของออกซิเจนได้ต่ำกว่า 5 อายุการเก็บรักษาสามารถเข้าถึงได้มากกว่า 1 เดือน สำหรับผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ปรุงสุกไม่เพียงแต่ต้องใส่ใจกับปริมาณการซึมผ่านของออกซิเจนของวัสดุเพื่อป้องกันการเกิดออกซิเดชันและการเสื่อมสภาพของผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ และยังให้ความสนใจกับประสิทธิภาพการกั้นความชื้นของวัสดุด้วย สำหรับอาหารทอด เช่น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป อาหารพอง วัสดุบรรจุภัณฑ์ ไม่ควรละเลยประสิทธิภาพของอุปสรรคเดียวกัน บรรจุภัณฑ์ของอาหารดังกล่าวส่วนใหญ่เพื่อป้องกันการเกิดออกซิเดชันของผลิตภัณฑ์และความเหม็นหืน ดังนั้นเพื่อให้เกิดสุญญากาศ ฉนวนกันอากาศ แสง อุปสรรคก๊าซ ฯลฯ บรรจุภัณฑ์ทั่วไปส่วนใหญ่เป็นฟิล์มอลูมิไนซ์สุญญากาศ ผ่านการทดสอบ ความสามารถในการซึมผ่านของออกซิเจนทั่วไปของวัสดุบรรจุภัณฑ์ดังกล่าวควรต่ำกว่า 3 ความสามารถในการซึมผ่านของความชื้นใน 2 ต่อไปนี้ ตลาดเป็นบรรจุภัณฑ์ปรับอากาศทั่วไปมากขึ้น ไม่เพียงแต่เพื่อควบคุมปริมาณการซึมผ่านของออกซิเจนของวัสดุเท่านั้น ยังมีข้อกำหนดบางประการสำหรับการซึมผ่านของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อีกด้วย